อวัยวะภายในที่ส่งผลต่อการตั้งครรภ์

การแพทย์แผนจีน มองว่าร่างกายและจิตใจมีความเชื่อมโยงกันและได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ แพทย์แผนจีนมีแนวทางด้านสุขภาพการเจริญพันธุ์แบบองค์รวม การเจริญพันธุ์ก็เช่นกัน ได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่างๆ เช่น อาหาร วิถีชีวิต อารมณ์ ความเครียด อายุ พันธุกรรม และปัจจัยก่อโรคภายนอก

เมื่อพูดถึงมดลูก การแพทย์แผนจีนจะไม่ได้หมายถึงเพียงแต่เป็นอวัยวะทางกายภาพที่เป็นที่อยู่ของทารกในครรภ์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงอวัยวะสืบพันธุ์อื่นๆ เช่น รังไข่ ท่อนำไข่ และปากมดลูก

มดลูกในทางการแพทย์แผนจีน มีหน้าที่หลักสองประการคือ ควบคุมการมีประจำเดือน และดูแลทารกในครรภ์ในระหว่างตั้งครรภ์

ความสัมพันธ์ระหว่างมดลูก และอวัยวะภายในอื่น

มดลูกเชื่อมต่อกับไต หัวใจ ตับ ม้าม และกระเพาะอาหาร ผ่านช่องทางและหลอดเลือดต่างๆ มดลูกยังได้รับอิทธิพลจากเส้นลมปราณชงม่าย และเริ่นม่าย ซึ่งเป็นสองในแปดเส้นลมปราณพิเศษที่ควบคุมการไหลเวียนของชี่และเลือดในร่างกาย "

มดลูกอาศัยสารจำเป็นของไต (จิง) ในการผลิตเลือดประจำเดือน (เทียนกุ้ย) และบำรุงทารกในครรภ์ สารจำเป็นของไตนี้ เป็นแหล่งของชีวิตและการสืบพันธุ์ และจะลดลงตามอายุและการใช้งาน ดังนั้น การแพทย์แผนจีน จึงเน้นย้ำถึงความสำคัญของการเก็บรักษาและเติมสารจิง เพื่อสุขภาพการเจริญพันธุ์

มดลูกยังอาศัยพลังชี่ของตับในการเคลื่อนย้ายเลือดประจำเดือน และเพื่อป้องกันความอ่อนล้า ความเจ็บปวด และการรบกวนทางอารมณ์ พลังชี่ตับได้รับผลกระทบได้ง่ายจากความเครียด ความโกรธ ความหงุดหงิด และอารมณ์เชิงลบอื่นๆ ซึ่งอาจส่งผลต่อการทำงานของระบบสืบพันธุ์

มดลูกต้องพึ่งพาม้าม เพื่อแปรรูป และขนส่งอาหารและของเหลวไปเป็นเลือดและชี่ ซึ่งจำเป็นสำหรับมดลูกและทารกในครรภ์ ม้ามอ่อนแอลงได้จากโภชนาการที่ไม่ดี การกินมากเกินไป ความชื้น และความกังวล ซึ่งอาจนำไปสู่การพร่อง หรือการสะสมของเลือดและชี่ในมดลูก

มดลูกยังมดลูกยังสื่อสารกับหัวใจ ซึ่งเป็นที่ตั้งของจิต (เสิน) และควบคุมเลือดและอารมณ์ หัวใจและมดลูกมีเลือดและจิตเดียวกันร่วมกัน ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมมดลูกจึงได้รับผลกระทบจากสภาวะทางอารมณ์ของหัวใจ

มดลูกยังเชื่อมต่อกับกระเพาะอาหารผ่านทางเส้นลมปราณชงม่าย Penetrating Vessel (Chong Mai 冲脉) ซึ่งอาจส่งผลต่อความอยากอาหาร การย่อยอาหาร และอาการคลื่นไส้ของมดลูก โดยเฉพาะในระหว่างตั้งครรภ์

 การดูแลอวัยวะภายในที่เกี่ยวข้องให้แข็งแรง สมบูรณ์ ทำงานได้ตามหน้าที่ปกติ จึงเป็นกุญแจสำคัญในการป้องกัน และแก้ไข การมีบุตรยาก